Oi akrídes kai tis aspídes tous pigaínoun petoún san peiratís tis thálassas
gia tin prostasía tis psychís tou dásous tou anthrópinou matioú kai ékane énan polemistí
Persikí oi koiládes tha agonízontai tin anthrópini thélisi pou agonízontai katá tou mísous kai ti thlípsi páei féroun agonízontai enántia fthóno kai ti dystychía na dei to fos tou íliou lámpei ópos eínai to prásino gínontai prásina rue gínei prásino dentrolívano gínontai ta fýlla kai ta pétala ton louloudión prásino gínetai choirídia tha ríchnei fos ston ouranó pou tha mas dósei tin eftychía kai to fos ikanopoíisi pou tha katastrépsei ti dystychía tis gis kai na kánei edó gia pánta lámpsei eftychía
petaloúdes pou petoún stin anthisméni tomeís tis azalées kai katifédes dakrysménos ton ánemo kai ta spourgítia gonía gia na lamprýnei tin iméra more'm ídi charoúmenos giatí zo sto kástro sta vouná kai ta sýnnefa sta óneirá mou
déntra anthízontas déntra portokalí tous karpoús tou kókkino mílo
aísthima stin kardiá tou éna megálo thavmasmó gia ti zoí sto dásos, óste ótan oi foteinés pigés neroú chýnetai pánta to neró san éna mavritanikó erímous tragoúdisan gínei Araviká pétaxan gia ta ágria áloga tous me tous trópous tou ouranoú vlépontas tis stíles kai to fengári lámpei páno sti thálassa kontá ton pedíon pou ta odígisan sti Syría
Synkritikí agonía tis erímou
Ávgoustos aidía dákrya
eínai adýnato na petáxoun
ta monopátia tóson pollón katestramménon kástron
edó den ypárchei eftychía kai eiríni!
Οι ακρίδες και τις ασπίδες τους πηγαίνουν πετούν σαν πειρατής της θάλασσας
για την προστασία της ψυχής του δάσους του ανθρώπινου ματιού και έκανε έναν πολεμιστή
Περσική οι κοιλάδες θα αγωνίζονται την ανθρώπινη θέληση που αγωνίζονται κατά του μίσους και τη θλίψη πάει φέρουν αγωνίζονται ενάντια φθόνο και τη δυστυχία να δει το φως του ήλιου λάμπει όπως είναι το πράσινο γίνονται πράσινα rue γίνει πράσινο δεντρολίβανο γίνονται τα φύλλα και τα πέταλα των λουλουδιών πράσινο γίνεται χοιρίδια θα ρίχνει φως στον ουρανό που θα μας δώσει την ευτυχία και το φως ικανοποίηση που θα καταστρέψει τη δυστυχία της γης και να κάνει εδώ για πάντα λάμψει ευτυχία
πεταλούδες που πετούν στην ανθισμένη τομείς της αζαλέες και κατιφέδες δακρυσμένος τον άνεμο και τα σπουργίτια γωνία για να λαμπρύνει την ημέρα more'm ήδη χαρούμενος γιατί ζω στο κάστρο στα βουνά και τα σύννεφα στα όνειρά μου
δέντρα ανθίζοντας δέντρα πορτοκαλί τους καρπούς του κόκκινο μήλο
αίσθημα στην καρδιά του ένα μεγάλο θαυμασμό για τη ζωή στο δάσος, ώστε όταν οι φωτεινές πηγές νερού χύνεται πάντα το νερό σαν ένα μαυριτανικό ερήμους τραγούδησαν γίνει Αραβικά πέταξαν για τα άγρια άλογα τους με τους τρόπους του ουρανού βλέποντας τις στήλες και το φεγγάρι λάμπει πάνω στη θάλασσα κοντά των πεδίων που τα οδήγησαν στη Συρία
Συγκριτική αγωνία της ερήμου
Αύγουστος αηδία δάκρυα
είναι αδύνατο να πετάξουν
τα μονοπάτια τόσων πολλών κατεστραμμένων κάστρων
εδώ δεν υπάρχει ευτυχία και ειρήνη!
Nenhum comentário:
Postar um comentário